Freesmethode van vingerfrees

Bij het freesproces kunnen vingerfrezen in twee typen worden verdeeld: tegenlopend en tegenlopend frezen, afhankelijk van de relatie tussen de rotatierichting van de frees en de snijvoedingsrichting. Wanneer de draairichting van de frees gelijk is aan de werkstukaanvoerrichting, spreekt men van meelopend frezen. De draairichting van de frees is tegengesteld aan de werkstukaanvoerrichting, dit wordt tegenlopend frezen genoemd.

Bij de daadwerkelijke productie wordt doorgaans klimfrezen gebruikt. Het stroomverbruik bij tegenfrezen is kleiner dan bij tegenfrezen. Onder dezelfde snijomstandigheden is het energieverbruik bij tegenfrezen 5% tot 15% lager, en het is ook gunstiger voor de spaanverwijdering. Over het algemeen moet de neerwaartse freesmethode zoveel mogelijk worden gebruikt om de oppervlakteafwerking (verminderen van de ruwheid) van de bewerkte onderdelen te verbeteren en de maatnauwkeurigheid te garanderen. Als er echter een harde laag is, slakophoping op het snijoppervlak en het oppervlak van het werkstuk ongelijk is, zoals bij het bewerken van smeedstukken, moet de opwaartse freesmethode worden gebruikt.

Tijdens meelopend frezen verandert de snede van dik naar dun en snijden de freestanden in het onbewerkte oppervlak, wat gunstig is voor het gebruik van frezen. Wanneer tijdens het opfrezen de freestanden van de frees contact maken met het werkstuk, kunnen ze niet onmiddellijk in de metaallaag snijden, maar glijden ze over een korte afstand over het oppervlak van het werkstuk. Het is gemakkelijk om een ​​geharde laag te vormen, wat de duurzaamheid van het gereedschap vermindert, de oppervlakteafwerking van het werkstuk beïnvloedt en nadelen met zich meebrengt bij het snijden.

Omdat de freestanden van onder naar boven (of van binnen naar buiten) worden gesneden en het snijden begint vanaf de harde oppervlaktelaag, worden de freestanden bovendien tijdens het tegenfrezen blootgesteld aan een grote schokbelasting, en de frees wordt sneller bot, maar de tanden van de frees snijden in. Er is geen slipverschijnsel tijdens het proces en de werktafel zal niet bewegen tijdens het snijden. Opwaarts frezen en neerwaarts frezen, omdat de snijdikte anders is bij het snijden in het werkstuk en de contactlengte tussen de tanden van de frees en het werkstuk anders is, zodat de slijtagegraad van de frees anders is. Uit de praktijk blijkt dat de duurzaamheid van de vingerfrees 2 tot 3 hoger is dan die van tegenlopend frezen. keer kan ook de oppervlakteruwheid worden verminderd. Maar meelopend frezen is niet geschikt voor het frezen van werkstukken met een harde huid.